Houtwerk monumentaal stationsgebouw Maastricht in ere hersteld

Het stationsgebouw bevindt zich aan de oostkant van de Maas, in de centrumbuurt Wyck. Het pand dateert uit 1915 en werd in 1996 aangewezen als rijksmonument. “Het telt zo’n driehonderdvijftig kozijnen, die nog vrijwel allemaal origineel zijn”, vertelt John Peeters, mede-eigenaar van Dirckx Vastgoedonderhoud. Zijn bedrijf, dat vestigingen heeft in Sevenum en Helmond, werkt voor een breed scala aan opdrachtgevers. “Voor onze klant NS verzorgen wij onderhoudsprojecten in de provincies Limburg, Noord-Brabant en Zeeland.”

Pand met karakter
Hoofduitvoerder Rob van Nies leidde de renovatie van het stationsgebouw in de Limburgse hoofdstad in goede banen. “Een prachtig project”, vertelt hij trots. “Dit is een pand met karakter; hier draait het echt om vakwerk.” Met zijn team startte hij in september aan de voorzijde van het gebouw. Daarna volgden de achtergevel en de binnenzijde. Alle houtreparaties zijn uitgevoerd met DRY FLEX^® 16.  “Dat is ideaal vanwege de lange verwerkingstijd. Bovendien leende de temperatuur zich ervoor én kan het product worden toegepast tot een laagdikte van maar liefst 5 cm, wat handig is als je de grootte van de reparaties niet kunt inschatten. Ook heel prettig trouwens: de DRY FLEX^® 16 is soepel te mengen.”

Vaktechnische uitdagingen
De uitdagingen zaten vooral bij de dakkappellen, waar complete onderdorpels door houtrot waren aangetast. “Vervanging was echt de enige optie”, stelt Rob. “Maar door hun breedte waren die onderdorpels haast niet uit de gevel te krijgen. Eerst hebben we delen verwijderd met een reciprozaag, en later de stijlen met een Fein-zaag.“ Een andere uitdaging werd veroorzaakt door de aanwezigheid van stenen waterslagen bij de stijlen. Hierdoor konden ze niet op de gebruikelijke manier worden afgeschuind. Met de hulp van Antoine Slaats van Repair Care kwamen Rob en zijn collega’s tot een goede oplossing. “Die projectbegeleiding had ik niet willen missen. Dit zijn van die situaties die je maar zelden tegenkomt. Antoine nam echt de tijd om samen met ons de beste oplossing te vinden. Daar hebben we de rest van het project profijt van gehad.”

Veiligheid en bereikbaarheid
Out-of-the-box-denken was ook nodig op het gebied van bereikbaarheid en veiligheid. In de eerste plaats vanwege de parkeerkelder onder het gebouw, waardoor het dek maximaal 30 ton aankan. Bij de achtergevel zorgde de nabijheid van hoogspanningskabels voor het treinverkeer voor beperkingen in de maximale steigerhoogte. Uiteindelijk is daarom een hoogwerker ingezet met een bereik van veertig meter. Terugkijkend kunnen John, Rob en hun collega’s stellen dat het project liep als een trein. Op naar een volgende NS-opdracht!